Spawalnictwo jest nie tylko dziedziną bogatą w najrozmaitsze technologie, metody i obszary zastosowania, ale także w milion pojęć i terminologii, które zwłaszcza dla początkujących spawaczy nie zawsze są znane i zrozumiałe. Jednym z takich pojęć jest napawanie.

Co kryje się pod tą nazwą?

Mówiąc krótko, napawanie to jedna z metod spawalniczych, która polega na pokrywaniu metalowych przedmiotów powłoką dodatkowego materiału przy jednoczesnym topieniu podłoża. Po co? Mianowicie taka czynność powoduje powstanie tzw. napoiny, czyli połączenia pierwotnego materiału i spoiny, co pomaga naprawić ubytek na powierzchni albo uzyskać jej nowe ulepszone cechy (tzw. uszlachetnienie). Czyli napawanie to nic innego, jak sposób na regenerację zniszczonego elementu. Podczas napawania można zastosować stopy metali o podobnych właściwościach do naprawianego elementu oraz stopy o właściwościach twardszych (co zapewnia lepszą wytrzymałość). W metodzie napawania podstawowe znaczenie mają stale niskostopowe, stale wysokostopowe odporne na korozję, wysokowęglowe stopy żelaza, stopy miedzi, stopy aluminium, stopy na bazie niklu, kobaltu, czyste metale (aluminium, cynk, nikiel, tytan). Do przeprowadzenia napawania niezbędny jest drut, taśma, pręt lub proszek. Warstwa napoiny może wynosić od 0,05 mm do 100 mm.

 

Możemy wyróżnić kilka metod napawania:

  • Napawanie gazowe – polegające na wcześniejszym nadtopieniu napawanej powierzchni za pomocą płomienia gazowego (acetylen), co zapewnia estetyczne napiony, jak również wytrzymałe powłoki.
  • Napawanie elektrodą otuloną – bardzo popularna metoda napawania, stosowana najczęściej w ramach drobnych prac oraz regeneracji, w której materiały zespala się przy użyciu spawarki i elektrod otulonych.
  • Napawanie plazmowe – w tej metodzie materiał ulega stopieniu w łuku plazmowym (który uzyskuje się w wysokiej temperaturze) i jest nakładany na podłoże.
  • Napawanie łukowe GTA (TIG) – polegające na wprowadzeniu materiału dodatkowego w obszar łuku elektrycznego jarzącego się między elektrodą wolframową (nietopliwą) a napawanym elementem w osłonie gazów obojętnych (argon, hel oraz i ich mieszaniny), dzięki czemu uzyskuje się wysokiej jakości napionę.
  • Napawanie łukowe GMA (MIG/MAG) – występujące w formie zmechanizowanej, polegające na stapianiu materiału elektrody w jarzącym się łuku w osłonie gazu obojętnego lub aktywnego (przy napawaniu stali).
  • Napawanie łukiem krytym - tutaj napawania dokonuje się w jarzącym się łuku elektrycznym, przykrytym warstwą topnika, dzięki czemu straty cieplne są prawie trzykrotnie mniejsze niż przy napawaniu łukowym GMA.
  • Napawanie elektrożużlowe – w tej metodzie po stopieniu pewnej ilości materiału napawanego, materiału dodatkowego i topnika, dalsza część procesu odbywa się bez obecności łuku elektrycznego, a jedynie na wskutek oporowego grzania ciekłej warstwy topnika.

 

Ciekawostka!

Prekursorem metody napawania jest Nikołaj N. Bernardos, który pod koniec XIX wieku opracował publikację na temat metod obróbki metalu za pomocą bezpośrednio użytego prądu elektrycznego, w której przedstawił także metodę napawania. Oczywiście wraz z upływem czasu metoda napawania uległa ulepszeniu, niemniej jednak jej główne założenia nadal są takie, jak dawniej.

 

TOMSYSTEM – u nas każdy znajdzie coś dla siebie!

W ofercie naszego Spawalniczego Sklepu Internetowego nie mogło zabraknąć asortymentu przeznaczonego do napawania. Zapraszamy!

DRUT SPAWALNICZY DO NAPAWANIA HARDWELD 600 FI 1,2 (SZPULA 15KG)>>